"منِ تازه..."

بی سرو ته که به ذائقه امخوش آمده.من از تبار معشوقگان در بندمکه

رهایی بایدم از برای حراج خوشبختیدر دیار بی بختی.

پیوسته یاوهمی بافم در ادای زندگانی روزهایی که بَمخنده و زیرگریه در پی دارد.

در یک مرور چهارچشمی به این، منِ تازهاین شبها یک دل نرمی گیجنصیب اش

می شود آنکه در پی ترسیم افق و عمودلحظه های خالی ازبُعدم،هوای حوالی ام را کرده.

من این... آن نیستم...مثل همان که می گوید:

"آن نه عشق است که از دل به زبان می آید."

کسی به تماشای جانمنشسته و سودای "این بار من یکبارگی در عاشقی پیچیده ام."

سر می دهد.

پ.ن:همه را بیازمودم ز تو خوشترم نیامد...

پ.ن: دوستان آزموده را با قفل های آهنین به قلب و جان خویش ببندید.

پ.ن:اینکه اینجا کمتر هستم یعنی یک جای دیگر بیشتر هستم...شاید،لابد،حتما...